"Weg, kwijt, helemaal verdwenen. "Knampie springt op en neer, zijn gezicht is helemaal rood van opwinding.
Kruidje snapt er niets van, zo heeft ze Knampie nog nooit gezien, eerst liep hij als een dolle heen en weer, alles overhoop halend. Het grote vertelboek van het donkere woud lag open op tafel en nu ze goed keek zag ze.........de nummers van de bladzijden klopten niet meer.......... "Er is een verhaaltje tussenuit! ! " "Juist ja.....snap jij dat? Gisteren heb ik het nog gezien, het verhaal van de dieren van het donkere woud, weg.... helemaal weg. "Weer begint Knampie te springen, te rennen, te zoeken in alle gaten en hoeken. "Het kan niet, dat mag niet het verhaal van de dieren, nu kan ik het niet vertellen, ik ben te laat, alle kinderen zitten te wachten en er komt maar geen verhaal." "Rustig nou, denk eens goed na, je hebt het gisteren nog gezien. "Kruidje helpt met zoeken, maar het is echt verdwenen. "Weet je wat, misschien kunnen we met z'n allen straks gaan zoeken." "Hoe kan je nu zoeken naar letters en woorden. De bladzijde zit nog in het boek, alleen het verhaaltje is er af, de letters, de woorden, een lege bladzijde in het grote vertelboek."

En zo kwam het dat Knampie die avond geen verhaal kon vertellen, terwijl iedereen rond het houtvuur zat, gebeurde er niets, geen verhaal, geen Knampie die met zijn pijp bij het vuur zat. Ook de kinderen in de mensenwereld hadden gewacht en gewacht, maar er kwam geen verhaal. Kruidje kwam naar buiten en vertelde het droevige nieuws. "Dus er is een lege bladzijde in het boek........ het verhaal van de dieren is verdwenen! ! ""Wie kan dat gedaan hebben........... "We vragen het aan Professor Uil, die weet alles, die is heel geleerd. "Knop rent het donkere woud in, op zoek naar professor Uil. Heel ver weg in de twee en twintigste eikenboom op de derde verdieping woont hij. "Professor Uil! ! ! ! " roept Knop, onderwijl trekt Knop aan de slingerplant die rond de boom slingert en waaraan een grote bel is bevestigd. "Professor Uil, bent u daar??
"Ahum, ahum, ja wie stoort mij daar terwijl ik diep zit te sla... ahum, denken! ! ! "Professor Uil doet een oog open en tuurt naar beneden. "Ahum ben jij dat Knop, ahum, wat kom je doen, zie je niet dat je me stoort?" "Ja, neemt U mij niet kwalijk dat ik U stoor, maar het is wel heel belangrijk. "Nou Ahum, vooruit dan maar, ahum, vertel het ahum dan maar. ""Het boek van Knampie, er mist een verhaal, het verhaal van de dieren, is weg, de bladzijde is helemaal leeg, en we dachten......dat U, U bent zo knap en geleerd, ons misschien zou kunnen helpen." "Misschien? Ahum, dus je twijfelt er aan ahum. Nou ahum, even denken, ahum....ahum.. "Het duurde een hele tijd voor Professor Uil iets anders zei dan steeds maar Ahum, ahum."Hum, hum, ja, ja, ik geloof dat ik het weet, luister goed, ergens achter in het donkere woud Ahum, woont bij de vier bergen Ahum, tussen de doornige struiken, de kleine tovenaar Zipp, het is Zipp geweest, Zipp is een letterdief. Ahum, hij is gek op letters ahum, woorden, en al helemaal gek op verhaaltjes, Ahum. Maar hij bewaard ze goed hoor! ! ! ! Ahum, dus daar kan Knampie zijn verhaaltje weer vinden Ahum, Zo, dat was het dan Ahum".
Professor Uil sluit zijn ogen weer en is niet van plan zich langer te laten storen. Knop rent terug naar het huis van Knampie en vertelt wat hij zojuist gehoord heeft van Professor Uil........ "Morgen, morgen ga ik op bezoek bij Zipp de tovenaar, ik zal hem vertellen dat hij niet zomaar mijn verhaaltje mee kan nemen. Morgen............

Volgende week kunnen jullie lezen hoe het verder afloopt en of Knampie zijn verhaal van de dieren terug krijgt van Zipp de kleine tovenaar.